Skip to content
***GÖSTERİR***
Babi ali şandır Arifi billah
Hakikatte Doğru rahi gösterir
Arzu matlubatı bendi bismillah
Manasında vech-i mahi gösterir
Seyyid-i Rufai hey gavsi cihan
Evlad-i Resuldur o zati sultan
Himmeti hazırdır her nuth-i burhan
Babındadır adil şahi gösterir
Babında reistir şâh-i mûrteza
İzharı burhandır sevene seza
Böyle bir cilveye böyle bir naza
Harislere sûrurgâhi gösterir
Feyzi tecellidir fehmetmez alil
Aşığı billahtir maksudi celil
Bende-i aşığın rahın da delil
İrşad Eder hay ervâhı gösterir
Mestu hayran etmiş ol bad-ı saba
Ciğerim hun etmiş ser ali aba
Haki Sanamerli er Hacı Baba
Himmetinden eyvallah’ı gösterir
Can vereni o dildare yetirir
Çariyar-i Şah Haydara yetirir
Hak mahbubu dost Muhtara yetirir
Muhtarından vechullahi gösterir
Rahta alem açar ahiyya gibi
Arzda dalga vurur deriyya gibi
Sümmanın çeşminde tütiya gibi
Aradığım nişangâhı gösterir
***ELVEDA***
Üşşakın babında enver-i serdar
Eyledi bülbülden gülşan elveda
Hakikat ilminde ehyade tüccar
Yetti nevbet dedi hâpan elveda
Babında fakire açardı der’i
Demanı zeminde semada ser’i
Hangi dest’e verdi ikas teberi
Sağlığında oldu devran elveda
Şerefi Pasin’in şems-i kameri
Çoğunun destine verdi feneri
Hizmetten dûr olup kesmen kenarı
Etmeğine şîr’den merdan elveda
Hak-i Sanamerin Mücevher Bendi
Varisi ehlullah üşşakı’n gendi
Vatani değişti yok değil kendi
Beşerden göç etti ruhen elveda
Veliyyil ahd durur er dergâhında
Vech-i nihan değil nişangâhına
Sefer açtı begim ahret râhına
Beşerden göç etti ruhen elveda
Seversiz üşşaklar âli âbayı
Görürsüz gözlersiz vakt-ı sabayı
Posta vekil etti Yakup Baba’yı
Acaba dedimi Sümman elveda
**GÖZLERİM**
Ezelden bu aşkın pervanesiyem,
Yanarım aşkına, akar gözlerim.
Ben Hacı Baba’nın, köselesiyem,
Uyar ashabına, anı gözlerim.
Silahım tevhid, mermim salâvat,
Ben de mürşid’imden, aldım icâzet.
Nişangâh’ım kıble, avım Muhammed,
Bakar nişangâh’tan, onu gözlerim.
Evlad-ı Resuldur, zat-ı künyesi,
Arz-ı matlubatı, feyz-i ûlyası,
Onlar da Rüfai, ilim deryası
Her nutku bürhan, Haydarı gözlerim.
Hacım dervişinden, olur haberdar,
Evlad-ı Resul’dur, nesl-i peygamber,
Rufaî kolunda, oldum ser te ser,
Sertacım sahip ol, pîr-i gözlerim.
Sümmani mürşiden, sen eyle hizmet,
O seni bir rah’a, yetirir elbet,
Akar şu çeşmimden, nur-u basiret
Bakar görür, o didarı gözlerim
**HACI BABA’NIN**
Medeni âl-i âbadır,
Erkânı Hacı Baba’nın
Elçisi bâd-ı sabâdır,
Mihmânı Hacı Baba’nın
Tarikatta cemal-i mâh
Ona ilham etmiş ilâh
Ene’l hak sırrına agâh
Lisanı Hacı Baba’nın
Bütün mü’minler gülüdür,
Feyzi ile bağtüllüdür
Er bağının bülbülüdür,
Gülşeni Hacı Baba’nın
Hazreti Rufaî‘dir
Nazargahı mir’ati
Bize şifadır sıfati
her yani Haci babanın
Cümle uşşağın gülüdür,
Tûr-i Sina sümbülüdür
Kapında zaîf kuludur
Sümmânî, Hacı Baba’nın
***ERENLER BABINDA***
İhvan ülkesinde, sadık bağbanım,
Bağına münasip, bar’landır beni.
Misali bülbülem, şem’a pervane
Hidayet babın da, zârlandır beni.
Kederlendim yaralandım, ben azdım
Okudum, ben benim derdimi yazdım.
Gaflet bastı beni, ziyanda gezdim
Lütfeyle bir de bir, kârlandır beni.
Er odur ki, her sözünde merd ola,
Mekânı altıda, kârı dört ola,
Yanaştır kotana, tarla gord ola
Koş kara kayışa, zorlandır beni.
Sümmani dilbere, ikrar verince,
Erenler bab’ında, boyun eğince,
Mürşid ile mürid, halka kurunca
Pîrlerin aşkına fırlandır beni
